Ο Ηλίας Βρεττός ήταν πάντα ένα δραστήριο παιδί. Παράλληλα με το σχολείο ασχολήθηκε με την κολύμβηση και έκανε μαθήματα κιθάρας και αρμονίας στο ωδείο. Ξαφνικά, όμως, όλα άλλαξαν, καθώς σε ηλικία 13 ετών ένα πρόβλημα υγείας με το νεφρό του τον οδήγησε στο χειρουργείο. Η επέμβαση ήταν σοβαρή, ενώ χρειάστηκαν τρεις μήνες αποκατάστασης, προκειμένου να επιστρέψει στις σχολικές του υποχρεώσεις. Οι γονείς του θορυβήθηκαν. «Δεν τους έχω ξαναδεί ποτέ τόσο στενοχωρημένους. Ήταν μια δοκιμασία και για εκείνους, εκτός από εμένα» λέει ο Ηλίας και διηγείται στο People τι ακριβώς είχε συμβεί.
«Ένα πρωί ξύπνησα, σφάδαζα από τους πόνους και δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Οι γιατροί μού είπαν πως μέσα σε δυο μέρες έπρεπε να εγχειριστώ γιατί διαφορετικά θα έχανα το νεφρό μου. Ξαφνικά άλλαξε όλη μου η ζωή. Συνειδητοποίησα ότι αν δεν έχουμε την υγεία μας, δεν έχουμε τίποτα. Έχω αποκτήσει μεγάλη ευαισθησία απέναντι σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Με αυτό το σκεπτικό εμπνευστήκαμε και το βιντεοκλίπ του τραγουδιού “Μόνο μαζί σου”, που ουσιαστικά έχει να κάνει με ένα ζευγάρι όπου η γυναίκα είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο».
O θαυμασμός για τον αδελφό του
Ο Ηλίας δηλώνει περήφανος για την οικογένειά του ‒ ειδικά για το μικρότερο αδελφό του, Δημήτρη. «Είναι πολύ ανεξάρτητος. Τον θαυμάζω πολύ, γιατί είχε το θάρρος, το θράσος να φύγει από την Ελλάδα και να πάει στην Αγγλία να συνεχίσει τις σπουδές του. Κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του. Πέρασε μια φάση όπου περιόριζε βασικές ανάγκες, προκειμένου να επιβιώσει. Αν και θα μπορούσε, δεν ζήτησε ποτέ οικονομική βοήθεια από εμάς και πάλεψε μόνος του. Δοκιμάστηκε πολύ και τον εκτίμησα. Έζησε 5 χρόνια στην Αγγλία, ενώ τα τελευταία 2 δουλεύει στο τμήμα marketing μεγάλης εταιρείας ρούχων στη Βαρκελώνη. Έχει φτιάξει τη ζωή του και είναι πολύ χαρούμενος. Εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ αυτό. Είμαι άνθρωπος που θέλω να έχω κοντά μου οικογένεια και φίλους» παραδέχεται. Ο Ηλίας έχει δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν πως οι γονείς του τον βοήθησαν να κρατήσει τα πόδια του στη γη και αναρωτιέμαι αν υπήρξαν στιγμές που, λόγω της φύσης της δουλειάς, καβάλησε το καλάμι. «Πιστεύω πως ακόμα και ο πιο καβαλημένος άνθρωπος στον πλανήτη δεν θα παραδεχτεί ποτέ πως την έχει ψωνίσει. Αυτό, όμως, μπορούν να το κρίνουν καλύτερα οι άνθρωποι που με γνωρίζουν από παλιά. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως σιχαίνομαι του καβαλημένους ανθρώπους, οπότε προσπαθώ να μη μου συμβεί. Το μυστικό είναι την έπαρσή σου να τη βγάζεις στη σκηνή και όχι στη ζωή. Ο καλλιτέχνης πάνω στη σκηνή πρέπει να αισθάνεται θεός. Το θέμα είναι, όταν κατεβαίνει από αυτήν, να ζει σαν κανονικός άνθρωπος».
Αν σας άρεσε το άρθρο , κάντε Like στη σελίδα μας
youweekly.gr
