Μαρίνα Γιώτη: “Το Κάτι τι;” στα παιδιά μετά την καραντίνα-Μελισσάκια εν δράσει

121

Το Κάτι  τι;” είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν τα “Μελισσάκια στα Θρανία”,ειδικά στην δύσκολη εποχή που ζούμε,μετά την καραντίνα.

Η πετυχημένη συγγραφέας παιδικών διηγημάτων και εικονογράφος Μαρίνα Γιώτη ξανασυναντιέται με τα υπέροχα πλασματάκια της, στο 11ο βιβλίο της –το δεύτερο της ομώνυμης σειράς- που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Αυτή τη φορά η Μελισσούπολη τρομοκρατείται όταν έρχεται αντιμέτωπη με κάτι πρωτόγνωρο:Ένα τεράστιο, περίεργο«ζυμάρι»

Τι πιο επίκαιρο θέμα, ο φόβος για το άγνωστο, όταν τα παιδιά βίωσαν την καραντίνα και συνεχίζουν να ζουν παράξενα, την εποχή με τον κορονοϊό.

Πρέπει να δουν τον γνώριμο κόσμο τους  με άλλα μάτια και ν’ αντιμετωπίσουν τους φόβους τους σε κάθε τι άγνωστο!

Έτσι η Μαρίνα Γιώτη http://marinagioti.gr/website/ μέσα από τον υπέροχο χάρτινο κόσμο της και τη γλώσσα της καρδιάς, δείχνει στα παιδιά τις ομορφιές, τις δυσκολίες και τις αξίες της ζωής.

Ευτυχισμένη η Μαρίνα Γιώτη με “Το Κάτι τι;” της!

Το ελπιδοφόρο«Μελίσσι», οι γνωστοί μας και αγαπημένοι ήρωες, τα πανέξυπνα μελισσάκια Μίλτος και Μελίνα, βγήκαν δυνατά από την καραντίνα και είναι πανέτοιμα να ακολουθήσουν τις προκλήσεις της ζωής.  Όμως και στην καραντίνα ήταν κοντά στα παιδιά καθώς η Μαρίνα Γιώτη αφηγήθηκε διαδικτυακά  τις ιστορίες τους, στους ένθερμους μικρούς φίλους της, στις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης του Συνδέσμου Προστασίας Παιδιών και  ΑΜΕΑ.

Ο πρόεδρος του  Κώστας Τίγκας την προσκάλεσε διαδικτυακά και εκείνη ανταποκρίθηκε με μεγάλη χαρά.

H διαδικτυακή αφήγηση παραμυθιών ενθουσίασε τα παιδιά

Πως είδε  όμως αυτή τη νέα εμπειρία με την διαδικτυακή αφήγηση και τις αντιδράσεις των παιδιών; 

«Κατάλαβα ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο για εκείνα να τους απαντά η σχεδόν παθητική μέχρι σήμερα οθόνη,οπότε προσπαθώ στις αναγνώσεις να έχω όσο το δυνατόν περισσότερο μεγαλύτερη διάδραση.

Επίσης μου δίνεται η ευκαιρία να τα ξεναγήσω στο εργαστήρι μου, εκεί όπου και ως εικονογράφος δημιουργώ τους ήρωες των βιβλίων μου. Ο ενθουσιασμός τους είναι το κάτι άλλο!»

-Η διαδικτυακή αφήγηση κατά την γνώμη σας μπορεί να αντικαταστήσει τη ζεστή κλασική αφήγηση των παραμυθιών;

“Θεωρώ ότι τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή και θα ήταν λάθος μας να αφήσουμε αυτή την προσωρινή, θέλω να πιστεύω, δυσκολία να μας σταματήσει από το να αναζητούμε τη ζεστασιά και την αγάπη κοντά στους συνανθρώπους μας.Υπάρχει κάτι το θεραπευτικό σε ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, ένα φιλί, μια αγκαλιά!”

Δεν πρέπει να το ξεχνάμε και δεν πρέπει να επιτρέψουμε και στην επόμενη γενιά να τα θεωρήσει παρωχημένα. Είναι ένας κίνδυνος που ήδη υπήρχε εξαιτίας των κοινωνικών δικτύων, αλλά η καραντίνα τον έκανε πιο άμεσο.

Οπότε το ερώτημα δεν είναι αν μπορεί να αντικαταστήσει την κλασική αφήγηση αλλά αν θα θέλαμε να την αντικαταστήσει. Είμαι από τους συγγραφείς που κάνω πολλές παρουσιάσεις μέσα στον χρόνο σε χιλιάδες παιδιά. Αν και το διαδίκτυο προσφέρει μια ευκολία στο να «αγγίξεις» ένα μεγαλύτερο κοινό, η δική μου απάντηση είναι πως όχι»

“Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ζούσα μέσα σε ιστορίες που διάβαζα ή έπλαθα”

Τι θέλετε να δώσετε στα παιδιά με τα «Μελισσάκια στα Θρανία» ;

Η σειρά βιβλίων «Μελισσάκια στα Θρανία», που αυτή τη στιγμή αποτελείται από δυο τίτλους το «Δώσε Λύση στο Μελίσσι» και «Το Κάτι τι;» που μόλις κυκλοφόρησε, είναι μια σειρά Αγωγής του Πολίτη και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού.

Η σκέψη μου είναι ότι για να μεγαλώσουμε ενεργούς, σκεπτόμενους πολίτες θα πρέπει να μιλάμε στα παιδιά από μικρή ηλικία για βασικές αξίες Δημοκρατίας, συμμετοχής στα κοινά, δικαιοσύνης και σεβασμού προς τους άλλους, τον εαυτό μας και το περιβάλλον.

Μέσα από την θεωρητικά τέλεια οργανωμένη κοινωνία των μελισσών και με χαρακτήρες τα πολύτιμα μελισσάκια που τόσο αγαπήθηκαν, μπορούμε να ξεκινήσουμε από νωρίς και με απλά λόγια να τους μιλάμε για αυτά τα σημαντικά θέματα.

Τι είναι αυτό που σας σπρώχνει να γράφετε  για τα παιδιά και τι θέλετε να δώσετε σε αυτά;

“Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ζούσα μέσα σε ιστορίες που διάβαζα ή έπλαθα. Αγαπώ πολύ την εικονογράφηση και αυτός είναι ο λόγος που δημιουργώ εικονογραφημένα βιβλία για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Μου αρέσει να ζω καθημερινά σε έναν κόσμο που όλα είναι πιθανά και οι ιστορίες έχουν πάντα αίσιο τέλος”