Tάσος Ιορδανίδης«Ο Άμλετ ξεσηκώνει ψυχές,αντιλήψεις και συνειδήσεις»

487

Το «Να ζει κανείς ή να μην ζει;» έγινε πλέον«Τι ζωή κι αυτή;»

To έχει δηλώσει ο Τάσος Ιορδανίδης πως είναι πλάσμα ονειροπόλο, όπως άλλωστε όλοι οι ηθοποιοί. Όταν όμως  βγαίνει στη σκηνή, πατάει γερά στο σανίδι, επιλέγοντας να «ντυθεί» δύσκολους ρόλους, αγγίζοντας μαγικά τις ψυχές των θεατών που τον  αποθεώνουν στο φινάλε.

Αυτό συμβαίνει και με τον «Άμλετ»,τον εμβληματικό ήρωα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Λεβάν Τσουλάτζε, μετά την μεγάλη επιτυχία που είχε πέρσι, ξαναπαρουσιάζεται στο θέατρο Altera Pars. Εκεί ένας σύγχρονος, συγκλονιστικός  Άμλετ«γεννιέται» επί σκηνής στο πρόσωπο του σαρωτικού Τάσου Ιορδανίδη.

«Παιδί» του Εθνικού Θεάτρου ο Τάσος Ιορδανίδης, «μπολιασμένος» με τις  ιδέες  των άξιων δασκάλων του, στα 36 του χρόνια αποτελεί ήδη έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της  γενιάς του.

Σοβαρός, μιλάει μόνο όταν έχει κάτι σημαντικό να πει, σαρωτικός στη σκηνή, δουλευταράς, αποφασιστικός  και ριψοκίνδυνος ,επιλέγει δύσκολους ρόλους και βάζει την υπογραφή του σε ξεχωριστά θεατρικά εγχειρήματα. Κι αυτό γιατί «κυνηγάει» τη μαγεία του θεάτρου. Θέλει να δημιουργεί στη σκηνή μια ατμόσφαιρα μαγική. Και τα καταφέρνει πάντα! Ο «Άμλετ»του, σύγχρονος, ανθρώπινος, επαναστάτης  με αιτία, είναι μία από τις καλύτερες  παραστάσεις της θεατρικής σεζόν.

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για να υποδυθεί τον νεαρό πρίγκιπα Άμλετ  που ζητάει δικαίωση για τον νεκρό πατέρα του, ο Τάσος Ιορδανίδης μίλησε το  tvf.gr  για τον ήρωα του, που όπως μας τόνισε«είναι ένα σύμβολο ελπίδας της ανθρώπινης ύπαρξης»

Σαίξπηρ, ο Άμλετ και ο περίγυρος του με σύγχρονη ματιά από τον  Λεβάν Τσουλάτζε. Πόσο σημερινός μπορεί να είναι ως πρόσωπο ο Άμλετ και γιατί;

Απολύτως σημερινός. Όλοι έχουμε προδοθεί, όλοι έχουμε αισθανθεί μόνοι, όλοι έχουμε αισθανθεί το ανεκπλήρωτο, την ύβρι της εξουσίας, την αδικία του ισχυρού και σίγουρα όλοι μπορεί να μην έχουμε εκστομίσει το “Να ζει κανείς ή να μην ζει;” αλλά έχουμε οικειοποιηθεί τη φράση… “Τι ζωή κι αυτή;” ή παραλλαγές της. Ένας καθολικός ρόλος, σε ένα καθολικό έργο, πορείας 4 αιώνων, που απασχολεί γιατί αγγίζει ψυχικές και εγκεφαλικές ανθρώπινες λειτουργίες. Ερωτήματα, ιδεοληψίες, σκέψεις, απορίες.

Σύμφωνα με την αίσθηση του θιάσου αλλά και την ανταπόκριση του κόσμου, η έμπνευση της σύγχρονης ματιάς του Τσουλάτζε προσκάλεσε τον θεατή σε μία ταύτιση με τα πάθη και τις διαδρομές των ηρώων, χωρίς να χάνεται ο συμβολισμός τους. Ο θεατής εισβάλλει στο βασίλειο της Ελσινόρης, αισθάνεται και δεν αποκωδικοποιεί αποξενωμένος αλλά με συνενοχή. Σε αυτό βοήθησε και η δυναμική των ηθοποιών που γοητευμένοι από τη σκηνοθετική σύλληψη, κατέθεσαν με σκηνική αυταπάρνηση, αισθηματικά περισσεύματα.     Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για τη δική μου αποδοτική παρουσία. Δικαιούμαι όμως  να έχω άποψη για τον Κλαύδιο του Άρη Λεμπεσόπουλου, την Οφηλία της Ιωάννας Παππά,τη Γερτρούδη αρχικά της Πέμης Ζούνη και τώρα της  Λήδας  Ματσάγγου, τον Πολώνιο του Θοδωρή Κατσαφάδου… Οι σκηνικές καταθέσεις τους αποτελούν σπουδή πάνω στο σπουδαίο κείμενο. Είμαι τυχερός που είχα τη δυνατότητα να συμπορευθώ μαζί με αυτούς τους καλλιτέχνες, να τους παρατηρήσω και να γεμίσω τις υποκριτικές μου βαλίτσες από το ταλέντο τους και τη σκηνική τους αυταπάρνηση.

Ο Άμλετ (Τάσος Ιορδανίδης) με τον Πολώνιο(Θοδωρή Κατσαφάδο)

Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει στον Άμλετ;                                                                              

Είναι χαρισματικός,  ερωτεύσιμος,  ευρυμαθής, καλλιεργημένος, δημιουργικός, ευφάνταστος, ευαίσθητος στα ερεθίσματα, με οξεία αντίληψη, ηρωικός και αντι-ηρωικός την ίδια στιγμή… Οι δράσεις του, οι αντιδράσεις του και οι σκέψεις του είναι φιλοσοφικού χαρακτήρα, διαθέτοντας και μία επαναστατική φύση η οποία «γραπώνεται» από τις αφορμές και κινητοποιείται σαν λάβα ηφαιστείου. Πως να μην ιντριγκάρει έναν ηθοποιό αλλά και τον οποιοδήποτε ένας τέτοιος χαρακτήρας;

Που συμφωνείτε και που διαφωνείτε με τον Άμλετ; 

Με τον Άμλετ  ούτε συμφωνείς ούτε διαφωνείς. Τον αφήνεις στο βάθρο του, τον μελετάς, τον αφουγκράζεσαι, τον εκτιμάς, τον θαυμάζεις και κυρίως τον σέβεσαι.

Τι σας έμαθε ο Άμλετ; 

Τα όρια των αισθήσεων της ανθρώπινης φύσης δεν έχουν όρια. Και η φαντασία ταξιδεύει. Και αυτό βοηθάει… Ναι, βοηθάει, στην αντιμετώπιση της ανελέητης πολλές φορές καθημερινότητας  που βρίθει ψυχικών και εγκεφαλικών νοσημάτων.  Ο Άμλετ είναι ένας από τους φάρους που θα στέκονται πάντα αγέρωχοι και φωτεινοί και θα ξεσηκώνουν ψυχές, αντιλήψεις και συνειδήσεις. Ένα σύμβολο ελπίδας της ανθρώπινης ύπαρξης.