«Η ζωή χαρίζεται σε όσους τολμούν»λέει η Ζώη ως Βέμπο

383

Η  γυναίκα-θρύλος αποκαλύπτεται στο σανίδι και συγκλονίζει!

Η ταραχώδης ζωή της Σοφίας Βέμπο, μέσα  από δικές της διηγήσεις και νοσταλγικές αναπολήσεις,πλήρως τεκμηριωμένες,«αποκαλύπτεται»στο έργο της Τάνιας Χαροκόπου, σε σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα.  

Η  Γεωργία Ζώη, θα αγκαλιάσει για άλλη μια φορά την ελληνική σημαία και θα «ντυθεί» στον Ρυθμό Art Theater, την Τραγουδίστρια της Νίκης, την γυναίκα «θρύλο» που αγάπησε και αγαπήθηκε, που δόξασε την  πατρίδα αλλά και δοξάστηκε. Την γυναίκα που ερμήνευσε σημαντικά τραγούδια, αλλά κι αυτή που καθιέρωσε τα αρχοντορεμπέτικα, σε μια παράσταση-ψυχής. Εκεί, στη σκηνή, να εξιστορεί  άγνωστες πτυχές της ζωής της , στοιχεία και καταστάσεις που την δυνάμωσαν ή την πλήγωσαν, σε μια συνταρακτική αφήγηση.

Η παράσταση  με τίτλο «Σοφία σε θυμάμαι»- που έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές – συγκλονίζει, συγκινεί, αφυπνίζει, δίνοντας μηνύματα στους νέους για την Ελλάδα η οποία πάντα αντιστέκεται και βγαίνει από τα σκοτάδια…

Η Γεωργία Ζώη, έχοντας δίπλα της τον  Ηλία Μιχαήλ που αν και νέος, εναρμονίζεται θαυμάσια με την συγκλονιστική σκηνική της παρουσία, παίζει, τραγουδάει, «ματώνει» πάνω στη σκηνή, ερμηνεύοντας  το σύμβολο της ελληνικής ψυχής!

Το ακορντεόν του Αναστάσιου Φριτζέλα συμπληρώνει την μαγεία της ατμόσφαιρας όπως και  τα σκηνικά-κοστούμια της Ανθής Πετρουλάκη. Η μουσική επιμέλεια του Χρήστου Δήμα συμπληρώνει το «παζλ» μιας μοναδικής παράστασης  που δημιούργησε ο σκηνοθέτης Μενέλαος Τζαβέλλας ο οποίος μας είπε «Έπρεπε να μελετήσω την εκρηκτική εμφάνιση και παρουσία της Σοφίας Βέμπο, τη φωνή της, τα εκφραστικά της μέσα, την κίνησή της. Κι όλα αυτά χωρίς να πέσω στην παγίδα στην οποία μπορούν να σε οδηγήσουν οι βιογραφίες, χωρίς δηλαδή να ανατρέξω στον εύκολο δρόμο της μίμησης του «φαίνεσθαι». Το ζητούμενο ήταν  να «ενσαρκωθεί» η Βέμπο χωρίς να γίνει καρικατούρα»

Η Γεωργία Ζώη ως Βέμπο με τον σκηνοθέτη Μενέλαο Τζαβέλλα

«Με την Ανθή Πετρουλάκη που έχει αναλάβει τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό της παράστασης, συνέχισε ο Μενέλαος, Τζαβέλλας, περιοριστήκαμε σε κάποια έντονα εξωτερικά χαρακτηριστικά της μεγάλης Σοφίας Βέμπο. Δεν βρήκα καμιά δυσκολία στην σκηνοθεσία γιατί έκανα μια παράσταση που αφορά την ζωή της Σοφίας Βέμπο, σε κείμενο της Τάνιας Χαροκόπου, η οποία με πολύ σοβαρότητα έψαξε τα αληθινά γεγονότα.                           Επέλεξα να κάνω μια παράσταση που άφορα την Μεγάλη μας Σοφία Βέμπο γιατί ένιωσα την ανάγκη ότι πρέπει να μάθουμε πολλά από αυτό το ιερό τέρας της τέχνης η οποία έγινε σύμβολο του έθνους, ταύτισε το όνομά της με το αλβανικό έπος και χαρακτηρίστηκε ως η «Τραγουδίστρια της Νίκης»

Η Γεωργία Ζώη, ζει μέχρι το «μεδούλι» αυτόν τον νέο ρόλο-πρόκληση. Λίγο πριν «μεταμορφωθεί» σε Βέμπο, μας μίλησε για την ηρωίδα που την έχει συνεπάρει.

 “Προσπάθησα να διεισδύσω στο ρόλο Σοφία Βέμπο και όχι να την αντιγράψω επιδερμικά. Με τη συνδρομή του κειμένου και με προσωπική μελέτη από βιβλιογραφία, φωτογραφίες, βίντεο και διηγήσεις ανθρώπων που την έζησαν, κράτησα κάποια έντονα εξωτερικά στοιχεία και μετά βούτηξα στο μέσα της, στην ψυχή της! Αυτήν προσπάθησα να εξερευνήσω. Και όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, με τη σύμφωνη γνώμη και του ΜενέλαουΤζαβέλλα και της Ανθής Πετρουλάκη, τα εξωτερικά στοιχεία που εντοπίσαμε και κρατήσαμε ήταν το χαρακτηριστικό μαντήλι, οι μεγάλες πληθωρικές κινήσεις, η ορθοφωνική εκφορά του λόγου και το τονισμένο «ρω». Τα υπόλοιπα ήρθαν από … μέσα!! Και έτσι χτίσαμε μία προσωπικότητα με υπεράνθρωπη δύναμη και ανθρώπινες αδυναμίες!

Αποφύγαμε να φιλοτεχνήσουμε μία «αγιογραφία» ή να κάνουμε μία ακόμη μίμηση – σε αυτό θα ήταν εξαιρετικός ο Τάκης Ζαχαράτος- ή θα ήταν προτιμότερο να γίνει ένα τρισδιάστατο ολόγραμμά της που είναι τελευταία της μόδας. Όμως τίποτε από τα τρία δεν θα ακουμπούσε την ψυχή της! Στη διάρκεια της παράστασης με συγκινεί ιδιαίτερα η αγάπη της  για την Ελλάδα και η πληθωρική προσωπικότητά της!

Με πόση ευκολία και φυσικότητα μεταφέρεται από τα μικρά και καθημερινά στα μεγάλα και τα ηρωϊκά! Και παραδέχεται «Ναι ήμουν ζηλιάρα, δε ντρέπομαι να το πω. Ερωτευμένη και ζηλιάρα» για να συμπληρώσει παρακάτω «Εγώ δεν έδωσα τίποτε στην πατρίδα. Άλλοι έδωσαν τη ζωή τους, άλλοι έχασαν το πόδι τους, άλλοι το χέρι τους!! Εγώ μια φωνή είχα, αυτό μόνο! Τίποτε αξιόλογο μπροστά σε τόσες απώλειες!» 

Όσο για την ατάκα στο έργο που την συνεπαίρνει περισσότερο, η κ. Ζώη δεν χρειάστηκε ούτε δευτερόλεπτο για να μας πει ποια είναι και απευθύνεται στη νέα γενιά: «Η δύναμη της Πίστης και η Αγάπη για την Πατρίδα είναι τα δύο ιδεώδη που πρέπει οι νέοι να έχουν ζωντανά μέσα στην καρδιά τους! Να θυμούνται πως η ζωή χαρίζεται σε όσους τολμούν! Και πως ο αγώνας έχει χαρά κι ας είναι κοπιαστικός!”